Symptomen van dengue

Als je dengue hebt, kan deze zich uiten als griep, met plotselinge hoge koorts en koude rillingen. De klachten duren meestal 5 tot 7 dagen. Daarna kun je nog heel lang last hebben van vermoeidheid. Dat varieert van weken tot maanden, totdat je volledig hersteld bent. Tegen dengue zijn er geen medicijnen of vaccins. Meestal verloopt de ziekte niet dodelijk. Er zijn echter wel risicogroepen, zoals ouden van dagen, babies en personen met een verminderde weerstand, voor wie dengue dodelijk kan aflopen indien die onbehandeld blijft.

Bij het klassieke beeld treden de volgende symptomen op:
- plotselinge en snel oplopende koorts tot soms boven de 39 ºC, die vaak 5 tot 6 dagen aanhoudt;
- spier- en gewrichtspijn;
- diarree;
- pijn achter de ogen (hoofdpijn);
- huiduitslag, meestal bij het zakken van de koorts (op de romp en later ook naar gezicht, armen en benen).

In sommige gevallen kan dengue-hemorragische koorts (DHF) optreden, meestal bij kinderen jonger van 15 jaar. Dit betekent dat de koorts na zo'n 4 tot 7 dagen verergert. Er treedt plasmalekkage op, wat de volgende gevolgen kan hebben:
- buikpijn;
- braken;
- rusteloosheid;
- een plotselinge verandering van koorts naar ondertemperatuur;
- een wisselend bewustzijn;
- verhoogde bloedingsneiging, wat zich kan uiten in puntbloedingen of blauwe plekken; soms treden bloedbraken of neusbloeden op.

Soms treedt het dengueshocksyndroom op (DSS), dat is de ernstigste vorm van dengue. Ongeveer 2 tot 7 dagen na het begin van de hierboven beschreven klassieke dengueklachten vertoont de patiënt de volgende tekenen:
- shock, zoals plotselinge collaps;
- lage bloeddruk met een snelle en zwakke pols;
- koude en klamme handen en/of voeten;
- al dan niet gecombineerd met centrale cyanose (het bloed wordt slecht van zuurstof voorzien).

Patiënten bouwen levenslange immuniteit op tegen het serotype waarmee ze geïnfecteerd zijn. Er is echter geen bescherming tegen de andere drie serotypen van het virus. Een volgende infectie met één van de andere serotypen kan bij één op de honderd geïnfecteerden een zeer ernstig beloop hebben, zoals DHF of zelfs DSS. Kenmerkend voor DHF is koorts, trombocytopenie (< 100.000 cellen/mm3) en een verhoogde permeabiliteit van de vaatwand met kleine of grote bloedingen. Wanneer het bloed- en vochtverlies resulteert in circulatoir falen, is er sprake van DSS. Bij DHF of DSS is snelle herkenning essentieel om spoedig een behandeling te starten. De verschijnselen ontstaan meestal op de derde of vierde ziektedag.